یکی از انواع رایج جداگرها، جداگرهای اصطکاکی پاندولی هستند. پژوهش ها نشان می دهند که استفاده از آن ها در زلزله های میدان نزدیک پاسخ ها همراه با تشدید خواهد بود. در سال های اخیر، پژوهشگران خاصیت تطبیق پذیری غیرفعال را در جداگرهای مذکور جای داده اند تا مشکل ایجاد پدیده ی تشدید در پاسخ های جداگر حل شود. در جداسازهای تطبیق پذیر به دلیل کاهش یافتن نیروی بازگردانندگی، جابه جایی جداساز افزایش می یابد. در نوشتار حاضر، دو نوع جداگر انحناء متغیر به نام های سیستم اصطکاکی پاندولی انحنا متغیر (V C F P S) و جداگر پاندولی بسامد متغیر (V F P I) در سازه ی معیار جداساز لرزه یی استفاده شده است. زلزله های اعمال شده در سازه ی مذکور در دو جهت افقی بوده و از مولفه ی قائم زلزله صرف نظر شده است. مدل سازه ی معیار جداساز لرزه یی به صورت سه بعدی است که در هر طبقه سه درجه آزادی دارد. تحلیل دینامیکی سازه ی معیار با روش شتاب میانگین ثابت نیومارک بتا انجام شده است. جداسازهای لرزه یی به صورت یکنواخت در سازه قرار گرفته و بررسی ها با استفاده از معیارهای ارزیابی و تاریخچه ی پاسخ سازه انجام شده است. مشاهده می شود که جداسازهای لغزشی متغیر به دلیل تغییر یافتن در خصوصیات جداساز نسبت به جداسازهای اصطکاکی پاندولی عملکرد بهتری دارند. به منظور کاهش دادن جابه جایی جداساز لرزه یی از روش کنترل نیمه فعال با استفاده از میراگر M R و کنترلر شبکه ی عصبی موجکی استفاده شده است. ولتاژ میراگر M R توسط الگوریتم کنترل محاسبه شده است تا نیروی کنترل بهینه ی سازه ایجاد شود. کنترلر ذکرشده توسط الگوریتم ژنتیک بهینه می شود. نتایج عددی نشان می دهند که استفاده از کنترل نیمه فعال برای کاهش جابه جایی جداساز لرزه یی در مقایسه با افزایش ضریب اصطکاک سطح لغزش و کنترل غیرفعال موثرتر است.

باتوجه به آسیب پذیری مخازن هوایی آب، به عنوان یکی از مهمترین سازه های تامین کننده ی آب بهداشتی شهرها، لزوم حفظ قابلیت بهره برداری از آنها پس از زلزله امری ضروری است. یکی از فناوری های نوین مهندسی سازه، طراحی جداسازهای لرزه یی و کاربرد آن در سازه های خاص از جمله مخازن هوایی آب است. در نوشتار حاضر، با انجام تحلیل دینامیکی تاریخچه ی زمانی، یک مخزن هوایی بتنی با پایه ی بتنی در ترازهای مختلف آب و تحت شتاب نگاشت های متفاوت در دو حالت با و بدون جداساز تحلیل و نتایج حاصل با هم مقایسه شدند. جداساز لرزه یی مورد استفاده در مدل های مذکور از نوع الاستومری نئوپرنی است که در محل اتصال مخزن به ستون بتنی نصب شده است. نتایج حاصل نشان داد استفاده از جداسازها در مخازن هوایی بتنی نسبت به مخازن بدون جداساز، باعث میرایی انرژی زلزله خواهد شد. طی فرایند میرایی، دوره ی تناوب طبیعی سازه افزایش می یابد و شتاب و نیروهای وارد بر سازه کاهش می یابند و منجر به کاهش تغییرمکان و کاهش نیروی برش پایه در مخزن می شوند.

«خرابی پیش رونده» به خرابی موضعی که بر اثر عوامل مختلف در اعضای باربر سازه ایجاد و سپس به اعضای مجاور سرایت می کند و در کل سازه گسترش می یابد اطلاق می شود. یکی از عوامل موجد خرابی در سازه ها «زلزله» است. بر اثر زلزله های شدید ممکن است در اجزای سازه نیروهای مضاعف ایجاد شود که باعث گسیختگی عضو باربر و در نتیجه پدیده خرابی پیش رونده می شود. بدین منظور در این مطالعه، به مقایسه ی رفتار قاب های خمشی فولادی با شکل پذیری متوسط، در دو حالت پایه ثابت و دارای جداسازی لرزه یی لاستیکی با هسته ی سربی، تحت خرابی پیش رونده و با استفاده از تحلیل های استاتیکی و دینامیکی غیرخطی در موقعیت های مختلف حذف ستون پرداخته ایم. افزودن سیستم جداساز لرزه یی به سازه باعث کاهش پاسخ سازه ها تحت زلزله می شود. همچنین نتایج تحلیل های خرابی پیش رونده نشان می دهد که افزایش تعداد طبقات سازه موجب کاهش پتانسیل خرابی پیش رونده می شود و استفاده از سیستم جداساز لرزه یی تاثیر قابل توجهی در موضعی کردن خرابی ها تحت بارهای لرزه یی و جلوگیری از گسترش آنها در سازه دارد.

در پروژه های کاربردی عموماً از مدل سازی سه بعدی پرهیز می شود و با مدل های کرنش مسطح دوبعدی، طراحی صورت می گیرد، که افزایش هزینه های طرح را در پی خواهد داشت. در پژوهش حاضر، با بررسی نتایج پایش یک گود بسیار عمیق به عمق 60 متر، که با روش مهارگذاری پایدارسازی شده بود و با رویکرد در نظر گرفتن اثر کنج مقعر قائم در مدل های سه بعدی، عواملی همچون: تأثیر عمق و طول گود و نسبت آنها در تغییرشکل ها و چگونگی توزیع آن در سطح دیواره، واکاوی و نسبت کرنش مسطح و عوامل مؤثر در آن ارزیابی شده است. کمترین مقدار نسبت کرنش مسطح در فاصله ی 5 متری از گوشه رخ داده و مقدار آن در آن جا بین صفر تا 45/0 بوده است. به منظور بهینه سازی گودها، ابتدا بدون منظور کردن اثر سه بعدی و در حالتی با منظور کردن اثر کنج ها طراحی شده اند و با حفظ تغییرشکل یکسان بیشینه، مقایسه ی احجام صورت گرفته است. نتایج نشان می دهند در صورت منظور کردن اثر کنج در طراحی روش پایدارسازی و متناسب با ابعاد گود، میزان 21 الی 55 درصد در طول مهارها صرفه جویی خواهد شد.

پاسخ دینامیکی ساختمان انعطاف پذیر پنج طبقه متکی بر جداسازهای پاندولی با فرکانس متغیر تحت اثر حرکات حوزه نزدیک دو جهته مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور ارزیابی میزان تاثیر جداسازها پاسخهای لرزه ای با پاسخهای مربوط به حالت دارای جداساز از نوع پاندول اصطکاکی معمولی و نیز با اصطکاک متغیر مقایسه شده اند. پاسخ سیستم در حالت دو جهته با حالت بدون اندرکنش دو جهت مقایسه شده تا تاثیر اندرکنش نیروهای اصطکاکی مشخص گردد. بعلاوه، مطالعه پارامتری جهت شناسایی پارامترهای موثر در اندرکنش دو جهته صورت گرفته است. از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که جابه جایی در جداسازها تحت اثر تحریک دو جهته بیش از جداسازهای اصطکاکی معمولی و با اصطکاک متغیر می باشد، در حالی که شتاب مطلق بام و برش پایه دارای مقادیر کمتر می باشند.

سازه های مدفون به علت طویل و پیوسته بودن، شرایط خاص تحلیلی دارند. خطوط لوله در شرایط طبیعی از خاک با لایه ها و ویژگی های متفاوت عبور می کند. هدف از انجام آنالیز، بررسی تاثیر انتشار موج طولی p بر روی مقادیر کرنش های خط لوله فولادی است. برای انجام آنالیزهای عددی از نرم افزارهای آباکوس و متلب استفاده شد. یکی از روش های متداول مدل سازی خطوط لوله، استفاده از سیستم اندر کنشی فنر لوله است. اما مشکل روش مذکور، عدم توانایی مدل سازی انتشار امواج در خاک های لایه یی ناموازی است. در نوشتار حاضر با مدل سازی اندرکنش خاک و سازه، ایجاد شرایط مرزی مناسب و بررسی نحوه ی انتشار امواج و موج های برگشتی فراهم شده است. اختلاف روش مورد استفاده در مدل سازی با روش استاندارد فنر لوله برابر با 3٫ 4٪ است. همچنین موج برگشتی در مدل مذکور برابر با 5٪ بوده است. همچنین مشخص شد با مدل سازی خاک های لایه یی، مقادیر کرنش تا 20٪ افزایش می یابد.